Cudowny Obraz Matki Bożej Gruduskiej

    Skarbem gruduskiej świątyni jest umieszczony w centrum głównego ołtarza obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cały z wyjątkiem obu twarzy - przez długie wieki – przykryty był srebrną, częściowo pozłacaną sukienką, na której wyryto napis o ufundowaniu jej przez Stefana Krasińskiego, wojskiego ciechanowskiego, i jego żonę Dorotę.

   Owa trybowana w ornamenty roślinne sukienka, została zrabowana we wrześniu 2012 roku. Wówczas pozostawiony, odsłonięty obraz, został poddany renowacji (prace konserwatorskie wykonał Szymon Zaremba), a odnowiony , ubrany w kopię sukienki powrócił na swoje miejsce w gruduskim kościele. Przykryte przez stulecia malowidło ujawniło swą urodę i prawdopodobne źródło powstania - oparte jest ono na odwróconym wzorcu, którym było renesansowe dzieło Łukasza Cranacha Starszego (1472 - 1553), obecnie znajdujące się w katedrze w Innsbrucku.

Gruduskie malowidło, mogło powstać jeszcze w połowie XVI wieku, a zostało prawdopodobnie podarowane - do ówczesnego kościoła -  przez biskupa Franciszka Krasińskiego. Pozostaje jednak zagadką, kiedy i jak obraz trafił na mazowieckie ziemie  (obrazy szkoły Cranacha nie były znane na ziemiach polskich w XVI w.).

   Dla wizerunku w Grudusku data 1664 umieszczona  na wotum, wyznacza termin ante quem, czyli ten, przed którym był czczony jako cudowny. Następną datą jest rok 1686, związany z ufundowaniem pozłacanej sukienki z napisem:

Przybądź Matko św. w nagłey mey potrzebie

Grzesznego Stephana nie rzucay od siebie

Nie kamienie, nie perły aleć szatę  niosze

Przy kolendzie Krasiński o zbawienie proszę

AD 1686 dnia 26 grudnia S.K.D.K.

   Obraz namalowany jest na płótnie, zdeformowanym poprzez przycięcie do obrysu postaci i przytwierdzonym do drewnianego podobrazia o wymiarach 118,5 x 81 cm. Powtarza układ „z zadartą nóżka” wynaleziony przez Cranacha. Suknia Matki Boskiej jest bladoróżowa, zaś płaszcz błękitny. W prawym dolnym rogu widać fragment nakrytego stołu, na którym znajduje się martwa natura.

   Kult Matki Boskiej Wspomożycielki z Gruduska, trwał zgodnie z zapisami w księgach wizytacyjnych i datami na wotach –do zaborów. W ostatnich dziesięcioleciach XVIII w. i w wieku XIX wygasł, by odrodzić się w czasie nawały bolszewickiej. Ożywiony trwał w II Rzeczypospolitej, gromadząc  jak dawniej, rzesze pątników. Mówi o tym piękny wiersz z 1939 r. autorstwa Janiny Płoskiej:

Matko ojców naszych, Gruduska królowo

Matko Litościwa, której jedno słowo

U stóp Twego Syna wszystko zmienić może

Spraw, by w każdym domu, tak chacie jak dworze

Wpatrzonego w Ciebie Syna Twego chwała

Razem z twoją chwałą blaskiem zajaśniała.

Któraś obroniła od wroga nawały,

Weź w opiekę dusze, naszych zbóż łan cały,

Matko ojców naszych, Gruduska Pani

Za Twe wszelkie łaski weź plon serc Twych w  dani.

Odrestaurowana Gruduska Matka Wspomożenia przyjmuje wciąż uciekające się do Niej dzieci, jest czczona  i ma swój odpust 8-go września każdego  roku.

Kontakt

ul. Żeromskiego 2

06-460 Grudusk

+48 23 671 50 34

parafia@contact.pl

Nr konta parafii

Bank Spółdzielczy w Grudusku

41 8220 0004 0003 6461 2000 0001

Parafia w mediach społecznościowych

© 2022 Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Grudusku  (Diecezja Płocka)